Den Overdraght

’t Is ondertussen al weer een tijdje geleden, maar op zondag 6 mei hadden we afgesproken in Poperinge, bij Ann en Filip op hun Kijk- en doeboerderij. Ann had ons een laatste mailtje gestuurd met de wegbeschrijving om langs de goede kant van de Poperingevaart te komen. De Poperingevaart is één van de diepste waterlopen van West-Vlaanderen waar er vroeger een 3-tal aanlegplaatsen waren, “overdraghe’s”, waar men soms tol moest betalen om een bepaald stuk van de vaart verder te mogen bevaren. 
Je merkt het al, de naam van de boerderij werd ontleend aan deze aanlegplaats. 
   

Ann en Filip namen de boerderij in 1995 over en zijn daarmee de derde generatie Louwagie die de boerderij uitbaat. Met de steun van de Provincie West-Vlaanderen en het Vlaams Landbouw Investeringsfonds (VLIF) bouwen ze nu hun ‘Kijk en doeboerderij’ uit. Aan deze steun zijn natuurlijk bepaalde voorwaarden verbonden maar laat de initiatiefnemer toch toe om te slagen in zijn opzet. Hun moderne landbouwbedrijf heeft er een specifiek element bij : speciale en zeldzame schapen geselecteerd voor de wol. ‘Verwondering en verbazing’ dit biedt u ‘den Overdraght’, en daar waren wij natuurlijk in geïnteresseerd tijdens ons bezoek.

De deuren van hun bedrijf gaan regelmatig open om je kennis te laten maken met de landbouw in het algemeen, de boerenstiel, de aandacht voor milieuzorg en het landschapsbedrijfsplan. Je bezoek wordt aangepast aan je wensen zodat je best eerst afspreekt wat je er juist van verwacht. In samenwerking met de dienst Toerisme Poperinge bieden ze ook een dagarrangement voor groepsbezoeken aan, namelijk ‘De Westhoek Ambachtelijk’. Meestal begint het met een bezoekje aan de schapenrassen, ondertussen genietend van het mooie landschap. Daarna worden alle verschillende wolbewerkingen getoond. Afsluiten gebeurd meestal met koffie en gebak of een aperitiefje op basis van zuivel. Bezoeken zijn wel enkel mogelijk na afspraak.

De boerderij is in de loop der jaren geëvolueerd tot een gemengd landbouwbedrijf met melkvee en bijhorend jongvee, zeugen met bijhorende vleesvarkens en weiden en akkerland. Om de weiden beter begraasd te krijgen dacht Filip aan het houden van schapen gezien deze het gras rond de vlaaien eten wat het melkvee niet meer opeet gedurende de rest van het jaar. Na het melkvee grazen er dus speciale en zeldzame schapen.

Welke schapenrassen zijn er nu aanwezig op hun bedrijf ? Een bonte verzameling zoals je hierboven ziet, maar we zullen ze één voor één aan jullie voorstellen : helemaal links bovenaan zie je al de Walliser Schwarznaze : het zeldzame Zwitserse bergschaap.

 
Ardense voskop : zeldzaam Belgisch schapenras

 
Lleyn/Franse Texel ram

Lleyn : bijna te vergelijken met een Texel maar is groter en lammert gemakkelijker. Het gemiddeld speengetal dit jaar was 2 lammeren bij alle Lleyn ooien.Alle Lleyn ooien konden niet bij dezelfde ram gezet worden, omdat er al dochters van deze ram in de kudde lopen. Om de ziekteinsleep zo beperkt mogelijk te houden, en om niet elk jaar een nieuwe ram te moeten kopen is een Franse Texel ram een goed alternatief, omdat die combinatie prima slachtlammeren als resultaat geeft.


Devon and Cornwall Longwool : de lieve krullebol, net een teddybeer.

 
Castlemilk Moorit : wordt donkerbruin geboren maar door       Leicester Longwool : heeft fijne lange krulletjes
het zonlicht verbleekt de wol. Hij heeft meer het uiterlijk van
een hert doordat de ooien sikkelvormige en de rammen zwaar gedraaide horens hebben.

Romanov : vruchtbaar schaap van de Tsaren !      Portland : het kleine wilde ‘oerschaapje’

 Merino : het schaap met de fijnste wol die niet prikt.

Zoals reeds gezegd ontvangen Ann en Filip graag bezoekers op hun boerderij. Wanneer er bezoekers die aan de boerenstiel graag een handje willen toesteken dan kan dat. Van het instrooien van de ligruimte tot het melken van de koeien, van het voederen van de schapen tot een workshop spinnen of vilten met wol. Ze nemen er graag de tijd voor.

Ook kinderen kunnen er aan hun trekken komen, want ook zij mogen meehelpen op de boerderij of kunnen werken met wol. Met hen kan er ook lekker gekookt worden met producten van de boerderij nl. melk en aardappelen, die ze dan achteraf kunnen proeven. Erg prettig natuurlijk.

Toen wij op bezoek gingen waren Ann en Filip bezig met een proef om het water uit een open put met natuurlijk elementen te zuiveren tot drinkwater voor de dieren. Gezien de positieve resultaten van de proef werd de opstelling ondertussen in ‘het groot’ uitgewerkt. De voorzuivering gebeurt met grove kokos, waarna het water door een filter op basis van lavastenen, waarop waterplanten groeien en een waterbuffer gaat.

Doordat Ann als studierichting ‘kleding’ gevolgd heeft was de link gauw gelegd om wolschapen te fokken en om zelf de wol creatief te verwerken. Een oude, leegstaande koeienstal hebben ze verbouwd en ingericht tot een landbouw-educatieve ruimte ‘d’oude stoalling’. Deze kan dienst doen als onthaalruimte voor de bezoekers maar ook als tentoonstellingsruimte voor de wol bewerking en -verwerkingstechnieken en zijn verschillende machines. d’Oude stoalling wordt ook gebruikt voor cursussen en workshops voor volwassenen en doe-activiteiten voor kinderen rond wolbewerking en –verwerking.

  
Het kwaliteitsverschil tussen de verschillende wolsoorten moet je natuurlijk kunnen voelen !

 
Ooit al van een ‘kaardenbol’ gehoord, wij nu wel hoor . . .  

 
Wat betekent kaarden, spinnen, twijnen, vilten, … Ann vertelt er heel graag alles over. Ze is heel enthousiast en weet de kinderen als geen ander te boeien. Tijdens een kleine demo toont ze wat je zoal met wol kan doen. Dit deed ze trouwens ook tijdens de opendeurdagen in ‘Open huis’ te Staden. Ook daar heeft ze heel wat kinderen laten kennis maken met vilten. Ann heeft zelf ook al heel wat prachtige viltwerkjes gemaakt.

En voor wie het wenst, wordt er tijd gemaakt om zelf aan de slag te gaan. Onze kinderen deden niets liever en op de foto’s kan je zien dat ze er een onvergetelijke ervaring aan overgehouden hebben. Echt heel fijn voor hen.

Een beetje hulp komt soms wel van pas voor de kleinsten …

Het resultaat : mooie vilten bloemetjes. 

Met een lekker stukje zelfgemaakte rabarbertaart konden we deze mooie namiddag afsluiten. Het was ons bijzonder aangenaam en ook leerrijk, niet enkel voor de kinderen, maar ook voor de volwassenen (Frank, Patrick, Bertilla en Natalie).

Bedankt Ann en Filip voor het onthaal en we wensen jullie heel veel succes met de verdere uitbouw van jullie ‘Kijk en doeboerderij’. Wil je hen beter leren kennen, neem dan zeker een kijkje op hun website, www.denoverdraght.be of maak een afspraak en ga ook eens langs. Het loont de moeite.