De familie De Praeter

Op bezoek bij . . .

Eind augustus vorig jaar reden Laurent en ikzelf richting Merelbeke om een bezoek te brengen bij één van onze leden, een fokker van Belgische melkschapen. Christiaan De Praeter had ons uitgenodigd om eens een kijkje te komen nemen, en dat deden we natuurlijk maar al te graag. Hij baat er een plantenkwekerij uit en het was voor ons ook eens tof om zo’n bedrijf van dichtbij te kunnen ontdekken en te zien wat er allemaal achter de schermen gebeurt. Indrukwekkend toch wat er allemaal al niet bij komt kijken. Onder een totale glasoppervlakte van ongeveer 1.700 m2 kweekt hij er 3 variëteiten hidera’s, de esther, de wetwonder en de groene wonder. Deze kamerplantjes worden meestal verwerkt in bloemstukjes.

Na een korte rondleiding op zijn bedrijf ging het snel richting schapen. Christiaan heeft reeds meer dan 25 jaar Belgische melkschapen. In de loop der jaren heeft hij zelf al heel wat goed fokmateriaal kunnen bekomen bij onder andere Mevr. Tahon en bij Willy Theunis. Bij deze laatste kon hij dieren die afstamden van de stal van Raymond Pissiersens kopen, één van de beste fokkers van Belgische melkschapen van zijn tijd. Christian betreurt het dat hij te vaak wat gemakkelijk zijn eigen goede lammeren of fokdieren van de hand deed. Op die manier gingen er soms goede bloedlijnen voor hem verloren. Dit is volgens hem de grootste fout die hij in het verleden gemaakt heeft, en dat zal hij in de toekomst zeker niet meer laten gebeuren.

De schapen grazen op verschillende percelen die allemaal heel mooi tot in de puntjes verzorgd worden. Om de 8 of 9 dagen worden ze op een ander perceel gezet, zodat de wormbesmetting tot een absoluut minimum kan beperkt blijven. Vroeger werd een deel van de weiden gehooid, maar dat is de laatste jaren niet meer het geval.

Ook de winterstalling is prima verzorgd. Hier komen de schapen enkel te staan wanneer ze gaan aflammeren, de rest van de jaar blijven ze grotendeels op de weide staan, uiteraard voorzien van prima hooi en krachtvoer.

 Het Belgisch melkschaap is een groot schaap met fijn maar correct beenwerk, en een horizontale ruglijn. De schofthoogte van ooien is ongeveer 75 cm, die van rammen 85 cm. De fijne lange staart mag tot aan de hakken komen.

De vacht is roomkleurig, de kop, een gedeelte van de nek, de buik, de staart en de rozet rond de staartinplanting zijn onbewold.

Het Belgisch melkschaap heeft een hoge vruchtbaarheid, heeft goede moeder-eigenschappen en is een goede melkproducent. De vorm van de uier en van de spenen is nogal gevariëerd, maar omdat de melk een hoog drogestofgehalte heeft kan ze goed gebruikt worden bij de kaasproductie; al heeft Christiaan zich daar nog niet aan geavonturierd.

Het vruchtbaarste schaap dat Christiaan ooit gehad heeft, stamde af uit de stal van Achiel Tylleman, en slaagde erin om in 10 jaar maar liefst 34 lammetjes ter wereld te brengen, in deze volgorde : 2, 4, 2, 5, 4, 5, 5, 3, 2, 2. Je ziet dat deze ooi op 4 jaar tijd zelfs 19 lammetjes kreeg ! Da’s een resultaat die hij niet zo snel meer zal kunnen behalen, al heeft hij gelukkig van deze ooi wel een lammetje kunnen doorhouden.

 
Een melkschaap met belletjes, zoals men die bij de geiten vindt, doch bij een schaap is dit veel zeldzamer.

Naast Belgische melkschapen fokt Christiaan ook Swifters. De swifter is een relatief nieuw schapenras dat in de jaren zeventig aan de Landbouwuniversiteit van Wageningen ontwikkeld werd om de productiviteit van de Nederlandse schapenstapel te verbeteren. De oorsprong van de swifter ligt in een kruising tussen de Texel en het Vlaams schaap, maar Christiaan is niet de enige fokker die het Belgisch melkschaap gebruikt in plaats van het Vlaams schaap. De keuze van de Texel-ram is natuurlijk van het grootste belang, hiervoor wordt meestal op bezoek gegaan bij Achiel Tylleman.

Swifters zijn dus uitgesproken productieschapen, ze hebben een goede slachtkwaliteit, en blinken uit in groei. Om vleeslammeren te bekomen laat men swifter ooien dekken door een vleeslamvaderdier zoals de Texel of Suffolk. Wanneer men swifterooien door een swifterram laat dekken bekomt men zuivere swifters.

Ze hebben ook een hoge vruchtbaarheid. Het bronstseizoen is lang en de ooien hebben zeer goede moedereigenschappen, ze hebben een goede uier en geven meestal voldoende melk zodat de lammetjes, meestal van drielingen, zelden kunstmatig moeten opgefokt worden. Swifters werpen gemiddeld 2,5 lammeren per worp, die bijna altijd zonder problemen geboren worden.

Ze zijn ook zeer gemakkelijk in de omgang, het zijn rustige, vriendelijke dieren met een goed karakter.

De swifter, een relatief nieuw maar vooral productief schapenras (hoge vruchtbaarheid en goede slachtkwaliteiten) : een kruising tussen een Texel-ram en een Vlaams schaap of een Belgisch melkschaap.


Handgeschreven stamboekkaart uit 1982, of het bewijs dat er minder dan 25 jaar geleden nog geen sprake was van stamboekprogramma’s op de computer.

Hij kent de afstamming van heel wat van zijn dieren uit het hoofd en liet ons een kijkje nemen in zijn archief. Handgeschreven stamboekkaarten uit 1982 bewijzen dat het ook zonder computers en andere Falcoo programma’s mogelijk was om goeie foklijnen te kweken. De evolutie op gebied van administratie en controles en dergelijke is voor iedereen niet altijd even gemakkelijk. Christiaan heeft dan ook al wat fokkers weten stoppen, maar bij hem is de opvolging van de fokkerij al verzekerd. Zijn zoon Frederik heeft namelijk ‘de microbe’ ook goed te pakken, zelfs nog erger dan hijzelf.

  
Het Belgisch melkschaap is een vruchtbaar schaap dat vrij vaak 4- of 5-lingen ter wereld brengt, en ook al hebben die 
ooien bijzonder goede moedereigenschappen, toch is het af en toe nodig om de lammetjes van meerlingen met de fles bij 
te voederen, zeker bij 4- of 5-lingen.

Christiaan neemt ook al sinds jaren deel aan wedstrijden, zij het vroeger altijd uitsluitend in de provincie Oost-Vlaanderen. De laatste 2 jaar nam hij echter ook deel aan een aantal wedstrijden buiten zijn provincie, en was hij ook voor de eerste keer te zien op onze eigen Schapen- en geitenhappening in Zandhoven.

Bij het schrijven van dit artikel is het afwachten wat het nieuwe fokjaar gaat brengen. Begin maart worden de eerste lammetjes verwacht, en dat is voor elke fokker een spannende periode. Heb ik de goede keuzes gemaakt, de beste ooien doorgehouden en de meest passende rammen gebruikt ?

Afwachten dus, maar we hopen samen met Christiaan dat het voor alle fokkers van onze vereniging overwegend positief zou kunnen zijn.