De familie Keustermans-Broeckx

Op bezoek bij . . .

Eddie, Louisa en hun zoon Tom hebben een typische hobbyfokkersstal, eigenlijk twee, want Louisa heeft een eigen stalnaam gekozen: “De Groenen Hoek”. Bij Eddie en Tom is dit ” De Keizersweide”.

De stallen van hun fokkerij zijn gelegen aan de Keizershoek, vlak bij de E19 in Kontich, waar ook hun tuin gelegen is. Daar verbouwen ze buiten hun groenten ook nog bieten voor de geiten.

Aangezien dit alles een paar kilometer van hun woning gelegen is, wil dat ook zeggen dat zij met een paar moeilijkheden te kampen hebben. Zo moeten ze dagelijks vers drinkwater van thuis meenemen en staan hun dieren ook niet constant onder visuele controle, wat vooral in de lammerperiode heel wat ongemakken met zich meebrengt. Eddie rijdt dan ‘s nachts een paar keer naar de stal. Zij beschikken wel over een stroomgroep waarmee ze onder andere voor de nodige verlichting zorgen.

Het hele verhaal van geiten houden begint voor hen zo’n 40 jaar geleden. Eddie en Louisa waren pas gehuwd en woonden bij haar ouders in. Daar werden de eerste witte geiten gehouden. Zij waren toen ook lid van de Provinciale Vereniging. Daarna kwamen er schapen. Na de schapen kwamen er pony’s, dit was in de jaren ’80.

Omdat het idee van het geiten houden hen niet losliet, werden er in 1994 een paar aangekocht, deels stamboekdieren en deels niet. De niet-stamboekdieren werden na een tijdje terug van de hand gedaan.

Eddie kocht bij Joris Broes een stamboek hertenbok, daarna volgde nog een hertengeitje.

Hun eerste bonte geit werd in Nederland gekocht bij Poppelaars, dit bleek echter een binnenkween te zijn en dus waardeloos voor de fokkerij. Vervolgens werden er twee bonte geiten gekocht bij Denissen (Nederland) en één bij Moelaert in Vremde waar ze dan bij het kweken de beste lammeren van aanhielden.

Buiten de twee voorvermelde rassen is ook het toggenburgerras in hun stal vertegenwoordigd.

Al deze dieren staan netjes in aparte boxen opgestald, je kan hier merken dat deze mensen erg bezield zijn door hun hobby en dat er tussen hen een goede samenwerking heerst, wat resulteert in een zeer goede verzorging van hun dieren en in een prima stalinrichting (er wordt eerst goed overlegd voor er iets opgebouwd wordt).

Om de rust in de stal te bewaren, zijn de vier bokken, waar vooral Tom zich mee bezighoudt, in een ander gebouw ondergebracht. Omdat deze bokken nogal ver van de naaste woningen staan, hebben de buren geen last van de geur .

Tijdens het dekseizoen rijdt Eddie met deze bokken tot bij andere fokkers om dekdienst te verrichten.

De lammetjes worden ook hier onmiddellijk na de geboorte bij de moederdieren weggehaald en mee naar huis genomen, waar ze onder een warmtelamp gaan en uit een voergoot leren drinken.   

Er wordt met de hand gemolken (in het begin van ’99 waren dit elf geiten) en de meeste melk wordt verwerkt tot platte kaas maar zij willen in de toekomst ook wel harde kaas gaan maken.

Bij goed weer lopen de dieren buiten op de weiden die naast de stallen gelegen zijn.

Aan de melkcontrole werd nog niet meegedaan en enkele jaren terug werden er van hun dieren bloedstalen onderzocht in verband met CAE-bestrijding. Hierbij werden er 2 positieve dieren opgemerkt. Deze werden onmiddellijk opgeruimd.

Omdat er toen ook geen vooruitgang in de ziektebestrijding zat, werd er geen verder onderzoek meer naar gedaan.

Vanaf het jaar ’95 gaan zij met hun dieren naar jaarmarkten en keuringen. Op de officiële keuringen werden er regelmatig goede resultaten behaald, zo werden zij op de provinciale wedstrijd 2x kampioen met de hertengeiten en 1x met een toggenburger. Zij haalden ook een paar maal de kampioenstitel voor de mooiste uier.

Op het Belgisch lammerenkampioenschap in Wilrijk werden zij in ’98 kampioen met een bont geitenlam, in ’99 met een bont boklam.

Op het clubkampioenschap van de Vlaamse Hobbyfokkers behaalde de hertenbok Casko in ’96 de kampioenstitel en in ’98 de bonte geit Kiss.  

De familie Keustermans-Broeckx is eerst lid geworden bij de Vlaamse Hobbyfokkers en later pas bij de Provinciale Vereniging waar Eddie sinds 2 jaar in het bestuur zit.

Ze zijn zeer tevreden over de activiteiten van de VHGS en behoren tot onze trouwste leden (op het laatste teerfeest was hun familie met 27 personen vertegenwoordigd). Ook onze vorige studiereis naar Engeland is hun zeer goed bijgebleven en op het clubkampioenschap en de lammerenwedstrijd ontbreken ze nooit.

Op de keuringen en jaarmarkten zijn zij graag geziene personen, ook omdat zij  steeds bereid zijn aan de toeschouwers de nodige uitleg te verschaffen over hun dieren.