De familie Van den Borne – Van Loon

Nu zijn we toch al bij een redelijk aantal fokkers op bezoek geweest en wat telken-male weer opvalt is de manier waarop deze mensen met de verzorging van hun dieren bezig zijn. Die mensen doen dat graag, dat zie je direct. Met hun volle goesting zeggen ze hier bij ons. Zo ook weer bij Karel en Jeanne. Hij houdt er een mooie kudde texelschapen op na en Jeanne heeft een aantal prachtige angorageiten.
Het begon allemaal toen er in hun gemeente een ruilverkaveling plaats vond, zodat hun weiden, die daarvoor elders gelegen waren, nu vlak bij hun huis verkaveld werden.Om in het onderhoud van deze grond te voorzien werd besloten om wat kleinere dieren te houden.




Zo kort bij de Nederlandse grens kregen zij enige informatie over de Nederlandse Angorageiten Fokkersvereniging. Jeanne was direct gewonnen voor deze geitjes en bij een fokker uit Papendrecht werden enkele dieren aangekocht. De geitjes waren echter nog wat jong en daarom moesten ze de verhuis naar België nog wat uitstellen.
Naast de Angora geiten worden er ook nog een flink aantal Texelschapen gehouden om de weiden zo efficiënt mogelijk te benutten.
Er werd ook een stalnaam gekozen. Er waren daar in vroegere tijden leemputten in de buurt en daarom werd er uiteindelijk voor “Het Leemke” gekozen. Voor de dieren aankwamen moet er nog veel werk verzet worden, de weiden moesten een gepaste omheining krijgen en er moest een goede stal gebouwd worden. Hier is goed te zien dat Karel een handige kerel is, alles is piekfijn afgewerkt. De stallen voor de geiten en de schapen zijn zeer doordacht ingericht.




Het lange wachten werd uiteindelijk beloond, toen alles klaar was werden de geitjes naar België verhuisd.
Dat geiten zeer sociäle dieren zijn weet onder tussen wel iedere fokker. Een aantal dagen na aankomst werd de bok ziek van heimwee, spijsverteringsproblemen en gebrek aan eetlust. Dit kwam omdat hij niet bij de geitjes mocht. Dit werd opgelost door in de stal een doorzichtige scheidingswand te plaatsen zodat het contact binnen de kleine kudde terug hersteld was.



Naast het voederen en de algemene verzorging van deze dieren moeten ze ook nog tweemaal per jaar worden geschoren. De eerste maal dat dit moest gebeuren werd er een beroep gedaan op de Nederlandse Angorageitenfokker Ph. De Koning waar de geiten van afkomstig waren. Die heeft toen “haarfijn” uitgelegd waar er moest op gelet worden.
Jeanne heeft de taak op zich genomen om voor de verwerking van de afgeschoren wol te zorgen. Eerst moet de wol gewassen en gedroogd worden en kan het verven ervan gebeuren.Na de wol nog eens te hebben gewassen en gedroogd is hij klaar om te spinnen. Om dit alles zo goed mogelijk te doen volgt zij lessen in Nederland, Karel brengt haar dan en kan daar dan nog wat contacten leggen met andere geïnteresseerden. In haar vrije tijd breit Jeanne warme sokken en truien die door iedereen graag gedragen worden.




De “Kidmohair” is de fijnste wol, die van een lammetje dat de eerste maal geschoren wordt !
De meeste informatie over Angorageiten halen Karel en Jeanne bij de Nederlandse fokkersvereniging waar zij lid van zijn. Zij voelen zich echter ook “thuis” bij de VHGS. Wij zien hen dan ook regelmatig op onze bijeenkomsten. Het kweken met hun dieren gaat tot hier toe vrij vlot. Het eerste jaar werden er drie geitjes en één bokje geboren, het tweede jaar waren het drie geitjes. De jaren daarop kon steeds voor een mooie uitbreiding van hun kleine kudde worden gezorgd. Omdat hun dieren zo goed verzorgd zijn kunnen zij op een goede afzet van hun lammetjes rekenen.
Voor hun huwelijksverjaardag werd er door hun kinderen onderstaande kudde cadeau gedaan, alles werd buiten hun weten om vervaardigd van de wol van hun eigen dieren. Wij hopen dat deze mensen nog lang van hun hobby kunnen genieten en willen hen nog eens danken voor de fijne ontvangst die we daar kregen.


